چرخ و فلک

گنبد لاجورد :

به معنی آسمان است .

        ندارد شهنشاه او کین و درد           که شاد است از او گنبد لاجورد

       د گر روز چون گنبد لاجورد          بر اورد و بنمود یاقوت زرد

گنبد ماه :

به معنی آسمان است .

     همی ماهی از اب برداشتی            پس از گنبد ماه بگذاشتی  

کیوان :

ستاره ی زحل یا کیوان، ششمین ستاره از لحاظ فاصله تا خورشید ، در منظومه ی شمسی.فاصله اش از خورشید دو برابر فاصله مشتری از خورشید است. حجم آن 734 برابر و جرمش 95 برابر جرم زمین است. ولی جرم مخصوص آن از سایر سیارات کمتر و 8/1 جرم مخصوص زمین است، مدت حرکت وضعی آن در نواحی مختلف متفاوت ، و حاکی از آنست که سطح آن به حالت مایع یا گاز است.

جو زحل مشتمل بر آمونیاک و متان است ، زحل حداقل 9 قمر دارد، که بزرگترین آنها تیتان به بزرگی عطارد است، که در 1655 به وسیله هویگنس کشف شد.

نزد احکامیان زحل یکی از نحسین است ، یکی دیگر از ستاره های نحس مریخ است. 

قوس و کمان

خداوند کیوان و گردان سپهر            زبنده نخواهد جز از داد و مهر

پر اندیشه شد تا به ایوان رسید              کلاهش ز شادی به کیوان رسید

خروش سواران و اسبان به دشت        زبهرام و کیوان همی برگذشت

شبی چون شبه روی شسته به قیر       نه بهرام پیدا نه کیوان نه تیر

(کیوان یکی از بزرگان دربار بهرام گور)

دبیران دانا به کیوان شدند        زبهر درم پیش کیوان شدند

کیوان خدیو

خدای کیوان، پادشاه کیوان منظور خداوند بزرگ است.

چنین گفت با دل از کار دیو            مرا دور دارد کیوان خدیو 

ادامه دارد...