صبح خواهد شد
و به این کاسه ی آب
آسمان هجرت خواهد کرد.
باید امشب بروم
...
چیزهایی هم هست، لحظه هایی پر اوج
مثلا شاعره ای را دیدم
آنچنان محو تماشای فضا بود که در چشمانش
آسمان تخم گذاشت. "سهراب"
سال نجوم را به همه ی کسانی که نگاهشان آبی ست تبریک می گوییم، من نیز شاگرد کوچکی هستم که می خواهم به رازهای این گنبد کبود پی ببرم. ندای آغاز را با شعر سهراب شروع کردم که هم ساده هم زیبا سرود...(سفرماه به حوض)
با نظرات زیبای خود مرا یاری کنید.
با سلام خدمت شما دوست
عزیز و گرامی وبلاگ
خوبی داری ازش استفاده
کردم اگه موافق باشی با
هم تبادل لینک کنیم اگه
موافقی به وبلاگ من سر
بزن و منو با خبر کن
ممنونم از شما دوست
عزیز